Είναι ανάγκη να είσαι.......Σύριζα;

Δεν είναι λίγοι εκείνοι,από όσους παρακολουθούν τα πολιτικά μας πράγματα, που να μη έχουν αναπτύξει δικούς τους κώδικες αξιολόγησης , για το που "ανήκει” κάποιος.Περιμένουν να δουν, υπέρ ποιου μιλάς ή εναντίον ποιου γράφεις ,για να σε κατατάξουν απαραίτητα σε κάποιο κομματικό στρατόπεδο,που θεωρούν πως ανήκεις. Η έννοια της ένταξης σου ,απαραίτητα ,σε κάποιο κομματικό στρατό, είναι χούϊ σύμφυτο με την ύπαρξη, του πολιτικού μας συστήματος. Έτσι υπαγορεύεται η ανάγκη της δημιουργίας, μιας.....κομματικής ταμπέλας ,που στην κολλάνε για κάθε περίσταση ,με μεγάλη ευκολία. Πόσο όμως ,το να δηλώνει κάποιος,αντίθετος σε επιλογές, αίφνης, του Κυριάκου, θα πρέπει απαραίτητα,να τον κατατάσσουν,στο στρατόπεδο του Τσίπρα,είναι άγνωστο; Για όσους έχουν μακρά εμπειρία ζωής και ενασχόλησής τους με τα κοινά,η ύπαρξη της λειτουργίας των κομμάτων,παρουσιάζει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα κενού. Υπάρχει η εκτίμηση,πως το πολυκομματικό μας σύστημα,παρουσιάζει σοβαρές αδυναμίες,που λειτουργεί ως  αποτρεπτικός παράγοντας, για την ένταξη κάποιου, στους υπάρχοντες κομματικούς σχηματισμούς. Εάν δούμε σοβαρά ,τον τρόπο που λειτουργεί στον πυρήνα του ,το πολυκομματικό μας σύστημα,όπως το βρήκαμε από το παρελθόν, αυτό κατ ουσίαν διχάζει τους Πολίτες παρά τους ενώνει.Η έννοια του “να ανήκεις” κάπου,δημιουργεί στον αντίποδα του,την σχέση της αντιπαλότητας με κάποιον άλλον

. Πού βρίσκεται επομένως ,η ενότητα,ως αναγκαιότητα,για να προχωρήσει μπροστά ο τόπος, κάτι που επικαλούμαστε ,όλοι σε άλλες στιγμές,όταν ο τρόπος που λειτουργεί, το πολιτικό μας σύστημα ,επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα; Το να εντοπίζεις ένα πρόβλημα, δεν σημαίνει απαραίτητα,πως έχεις υπ όψιν σου και την λύση του.Η ανάδειξη του όμως ,δημιουργεί ,την έναρξη ενός υπερκομματικού διαλόγου,ιδιαίτερα όταν καταντάει κακοδαιμονία που ταλαιπωρεί την πατρίδα για δεκαετίες και είναι διάχυτη η παραδοχή ,πως κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες, δεν πάει άλλο. Ας προχωρήσουμε όμως τον προβληματισμό μας , λιγάκι παραπέρα.Άραγε σε ποιον κομματικό στρατό,πρέπει να ανήκεις,για να διαπιστώσεις ,πως αυτή η εποχή που ζούμε, είναι η συνέχεια μιας μεταπολεμικής Ελλάδος ,που πάσχει;Το μεταπολεμικό αυτό κράτος που δημιουργήθηκε ,από όποια μεριά και να το δούμε,όποια γυαλιά και να φορέσουμε, αξιολογείται από την συντριπτική πλειοψηφία των Πολιτών,ως ανεπαρκές που μπάζει από παντού,ακάθαρτα νερά. Δεν υπάρχει πολίτης ,σε όποια πολιτική παράταξη και να ανήκει,που να μη τραβάει τον γιακά του,μπροστά σ αυτό το ανοσιούργημα,που λέγεται “μεταπολεμική Ελλάδα”.Με ποια υλικά και από ποιους “σχεδιάστηκε” ,αυτό το έκτρωμα,δεν πρέπει να ενδιαφέρει; Είναι ανάγκη να ανήκει κάποιος σε συγκεκριμένο πολιτικό φορέα, για να το διαπιστώσει;
Αμ, το άλλο; Η Οικονομική Κρίση που ζούμε; Είναι ανάγκη να ανήκει κάποιος, στον κομματικό στρατό του Τσίπρα, για να καταλήξει στο συμπέρασμα εκείνο,που καταλήγει ,η πλειοψηφία των σκεπτόμενων Πολιτών, εντός και εκτός Ελλάδος ; Οι Νομπελίστες οικονομολόγοι Γκρούγκμαν και Στίνγκλις, είναι.......Συριζαίοι, όταν μαζί ,με άλλους πολλούς, μας λένε,πως η Οικονομική κρίση.....μας επιβλήθηκε σκόπιμα και είναι απόρροια ενός ευρύτερου Γερμανικού σχεδιασμού για την Ευρώπη.Πως την  Ελλάδα ,την επέλεξαν ως......πειραματόζωο,ως λαγό, για να μειώσουν τις κοινωνικές κατακτήσεις στην Ευρώπη, επειδή αποτελούσε,τον αδύναμο οικονομικό κρίκο,αλλά και γιατί,υπήρξαν πολιτικοί που αποδέχτηκαν να παίξουν,αυτόν τον ρόλο; Αυτό είναι που ενοχλεί και όχι η ουσία του πράγματος; Θα πρέπει να είναι κανείς Συριζαίος και να φοράει την κομματική “ταμπέλα” του Τσίπρα,για να διαπιστώσει και να αποδεχτεί τα πραγματικά αίτια της οικονομικής κρίσης; Που είναι γραμμένο,πως ,ο Έλληνας πολίτης,δεν μπορεί να αξιολογεί από μόνος του,τα πλεονεκτήματα ή τις αδυναμίες ,των πολιτικών ηγετών του,για το καλό του τόπου του; Εάν δεν μπορεί εκείνος,τότε ποιος άλλος έχει την δυνατότητα να το πράξει;
Κάτι τέτοιο ,σαφώς και δεν εξυπηρετεί,εκείνους που θέλουν να καταγράφουν “ψηφοφόρους -πελάτες”, για να παίρνουν θαλασσοδάνεια,από τις Τράπεζες ,με εγγυήσεις “αέρα κοπανιστό”,όταν εσύ , από ανάγκη, για μερικές ψωροχιλιάδες,πρέπει να βάλεις ,ως εγγύηση στην Τράπεζα,το ίδιο σου,το σπίτι.
Εάν σκεφτούμε μάλιστα,πως το γεγονός,της καταγραφής , των “πολιτικών προθέσεων” των πολιτών,δημιούργησε μόλις πρίν λίγες δεκαετίες,ένα αποκρουστικό αστυνομικό κράτος στην Ελλάδα, με καταδότες περιπτεράδες και χαφιέδες στα καφενεία,που κατέδιδαν έως και .....προς τα που αναπνέεις; Είναι εύκολο επομένως να εξαχθεί ως συμπέρασμα, πως η οξυδέρκεια των πολιτών διαρκώς μεγαλώνει και φαίνεται αυτό από την αστοχία ,που παρουσιάζουν,οι δημοσκοπήσεις των εταιρειών που μετρούν ,υποτίθεται και καταγράφουν ,τις “τάσεις” των πολιτών. Γίνονται κουρελόχαρτα,αυτές οι τάσεις και καρπός άνομων πολιτικών επιδιώξεων,που φαίνεται ύστερα από την όποια εκλογική,αναμέτρηση, που τελικά όπως αποδεικνύεται, η κοινή λογική,είναι η μόνη αξιόπιστη πηγή,που καταγράφει σωστά τις σκέψεις  των πολιτών. Παράδειγμα πειστικό ως προς αυτό ,το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, όπου οι δημοσκοπήσεις έδιναν μιά “στήθος με στήθος” αναμέτρηση,όταν τελικά υπερψηφίστηκε το “ΟΧΙ’ ,σε σχέση με το “ΝΑΙ”,με μιά σχεδόν απίστευτη,διαφορά,30 μονάδων, υπέρ του “ΟΧΙ”. Στοιχείο που έδωσε την χαριστική βολή,στην αξιοπιστία τους