Περι του αφηγήματος της “αριστείας” και άλλων τινών.....

“Δεν είναι ανάγκη, το παιδί σου να αριστεύσει μόνο,πρέπει να υπάρξουν συνθήκες που να το κρατήσουν εδώ ,για να βελτιώσουν την δική του ζωή αλλά και της Κοινωνίας.”

Δεν υπάρχει Οικογένεια μέσα στην Ελληνική Κοινωνία, που να μη φροντίζει,ώστε οι μικροί της απόγονοι, να διακριθούν σήμερα στα μαθήματά τους,με την ελπίδα αύριο,να εξασφαλίσουν καλύτερες συνθήκες επιβίωσης σε ένα σκληρό κόσμο και έντονα ανταγωνιστικό. Δεν υπάρχει καμία.Το να ψάχνει κάποιος αφηγήματα,κύρια για να απασχολεί, επειδή ενδεχόμενα ελπίζει,πως δεν θα δούν οι Πολίτες , πως έχει συλληφθεί,με τη "γίδα στην πλάτη",είναι ένα άλλο ξεχωριστώ και σοβαρό θέμα. Ας μείνουμε όμως στο αφήγημα της "αριστείας",αφού δείχνει τόσο έντονα να τον απασχολεί.Υπάρχει έστω ένας γονιός,που δεν καμαρώνει όταν το παιδί του προοδεύει; Υπάρχει κάποιος που δεν τσιμπιέται από χαρά,όταν του πούν ,πως το παιδί του αριστεύει σε κάποιο τομέα; Δεν υπάρχει κανένας. Εάν υπάρχει όμως κάτι που απασχολεί,είναι εκείνους,που δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες,για το κάτι παραπάνω.Τις συνθήκες που δημιουργούνται και που κρύβουν συνήθως, μιά επιπλέον οικονομική δυνατότητα ώθησης.και που εδώ μπαίνει η ευθύνη της Πολιτείας,να τις καλύψει. Πουθενά,στους αναζητητές των όποιων αφηγημάτων για την "αριστεία" δεν είδαμε έστω μία αναφορά ή ανάλυση,περί των υπαρχουσών αδυναμιών, ως αιτίες,που αναπαράγουν την διανοητική ανισότητα.Πουθενά. Εάν το μεγάλο αυτό θέμα της ¨αριστείας", δεν κρύβει την εκδοχή, της αντιδιαστολής προβληματισμού,απέναντι σε μια Κυβέρνηση,που τάχα μου,δεν ενδιαφέρεται για να αριστεύσουν τα παιδιά μας, έχει καλώς.....το καταλάβαμε. Εάν όμως τίθεται στα σοβαρά,το ζήτημα,θα είχαμε να τονίσουμε τα παρακάτω: Ορισμένοι πιστεύουν στα σοβαρά,πως οι Έλληνες τρώνε κουτόχορτο.Πιστεύουν και προσπαθούν να μας πούν,πως δεν υπήρξαν στο παρελθόν ποτέ Κυβέρνηση και άρα δεν έχουν καμία ευθύνη,με τις υπάρχουσες αδυναμίες του εκπαιδευτικού μας συστήματος και πως ανησυχούν,ωσάν να προήλθαν από κάποια παρθενογένεση σήμερα. Ουδέποτε απασχόλησε τους διανοητές αυτούς,όχι μόνο το τι έκαναν εκείνοι ως Κυβέρνηση αλλά και κάτι αναγκαίο,ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΑ.οι αριστεύoντες εδώ στον τόπο τους.Θυμάται κανείς Πολίτης,να απασχόλησε στα σοβαρά,κάποια προηγούμενη Κυβέρνηση,να συνδέσει το Πανεπίστημιο με τον φυσικό του χώρο,όπως θα έπρεπε να είναι, η παραγωγή του τόπου;Αυτό το πολύ απλό,ποτέ δεν συνέβει.Παρά τι έχουμε; Αρίστους που οδηγούνται στην αλλοδαπή,εξ αιτίας αυτής ακριβώς της αδυναμίας απασχόλησης, εδώ στην Ελλάδα.Κάτι που θάπρεπε να απασχολήσει ,πολλές δεκαετίες πρίν, όλους εμάς,όσους απαιτούμε καλύτερη παιδεία για τα παιδιά μας ,από το να φτάσουμε στο σημείο ,να θεωρούμε αυτήν την ανημποριά, φυσιολογική.Πως συμβαίνει λοιπόν σήμερα,εν μέσω αυτής της πρωτοφανούς Οικονομική κρίσης,που ταλαιπωρεί την Ελλάδα,η NASA και τα άλλα "ευαγή ιδρύματα",της αλλοδαπής,να έχουν "τιγγάρει",από την πληθώρα αριστούχων,της Ελληνικής Εκπαίδευσης, που συνωθούνται στους διαδρόμους τους,για εξασφάλιση επιβίωσης; Υπάρχουν ευθύνες γι αυτό το φαινόμενο. από όλες τις προηγούμενες Κυβερνήσεις ,τους επινοητές των όποιων σημερινών αφηγημάτων,λες και περί αυτού να πρόκειται. Θα υπάρξουν,όμως και για τους τωρινούς,εάν δεν βάλουν ,σε μιά ορθολογιστική σειρά,αυτό το υπάρχον πρόβλημα ,που μας έρχεται ,από ένα επώδυνο παρελθόν.Ας αφήσουν στην άκρη τους προβληματισμούς τους οι αναζητητές αφηγημάτων, η Ελλάδα έβγαζε πάντα αριστεύοντες. Πολιτεία, άξια να αφουγκραστεί τις ανάγκες των Πολιτών,δεν είχαμε ποτέ στο παρελθόν, που να εξασφαλίζει για τους αριστεύοντες,αξιοπρεπείς συνθήκες επιβίωσης , ώστε να πάψουν να αναζητούν την τύχη τους αλλού και να πάψουν να νοιώθουν και να λέν, πως " η Ελλάδα ,τρώει τα παιδιά της". Επομένως στο δια ταύτα ο λόγος.