Γιατί δεν ησυχάζει το σύστημα συμφερόντων;Ποιές είναι οι σκέψεις των πολιτών για τον Τσίπρα.......

Τίποτα δεν χαρίστηκε στους πολίτες. Όλα έγιναν,κάτω από τις άστοχες επιδιώξεις, ενός συστήματος ,που όταν έχασε την εξουσία, θεώρησε,πως μπορούσε με παλιομοδίτικες ενέργειες ανατροπών,να γυρίσει τα πράγματα και να βγάλει τον κόσμο στον δρόμο,υπέρ των συμφερόντων του.Αυτό συνέβη στην Ελλάδα,ύστερα από την υπαγωγή των πολιτών στα Μνημόνια της εξουθένωσης και της συρρίκνωσης των εισοδημάτων τους. Το παλαιό σύστημα διακυβέρνησης,που οι περισσότεροι το εντάσσουν,στο χώρο του παρασιτικού κεφαλαίου που αναπτύχθηκε από τον πόλεμο και μετά,πάνω στις στάχτες της Γερμανικής κατοχής,είχε καταφέρει με πολύ κόπο, να καθαρίσει από πάνω του,τις βρωμιές της συνεργασίας του με τον Γερμανό κατακτητή και να εμπεδώσει την άποψη,πως η διακυβέρνηση της χώρας , πλέον είναι ,ζήτημα επιλογής των πολιτών,με την εναλλαγή στην εξουσία ,των διαφόρων κομμάτων. Το “μηχανάκι” αυτό δούλευε καλά,όσο η διαχείριση της λύσης των προβλημάτων των πολιτών ,η όποια λύση σ΄αυτά, βρισκόταν στα δικά τους χέρια. Όταν παραμονές των εκλογών ,του Οκτώβρη 1981, διαφαινόταν ,πως το αποτέλεσμα των εκλογών,έγερνε προς την μεριά του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, θυμήθηκε το σύστημα αυτό,τις σχέσεις του Ανδρέα με το ΠΑΚ, για να αφήσει ως υπονοούμενο,πως έχουμε να κάνουμε με ένα επαναστάτη,που στόχο είχε,την ανατροπή αυτών των συμφερόντων. Είναι ενδιαφέρον να θυμόμαστε,πως έως εκείνη την στιγμή,κανείς από τους συμμετέχοντες υπουργούς στο τότε πρώτο Κυβερνητικό σχήμα ,ΔΕΝ είχε εμπειρία,διακυβέρνησης,εκτός του Ανδρέα. Οι πολίτες ,δέν ξεχνούν,γιατί είδαν την πορεία αυτής της διακυβέρνησης. Κατάφερε το σύστημα ,όχι μόνο να αφομοιώσει το ΠΑΣΟΚ,αλλά με την διαπλοκή και την διαφθορά, να αναδείξει στελέχη του,που τότε δεν είχαν καμιά σχέση με μίζες,ενώ έγιναν δαχτυλοδεικτούμενοι σήμερα από τους πολίτες, ως οι μεγαλύτεροι καταχραστές του δημόσιου χρήματος, προδίδοντας με αυτόν τον επαίσχυντο τρόπο,την εμπιστοσύνη,που τους περιέβαλαν οι πολίτες,όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ο Τσοχατζόπουλος ,ο Γιάννος Παπαντωνίου ,ο Μαντέλης,ο Τσουκάτος και άλλοι όπου ,ούκ εστίν αριθμός,είναι η μεγαλύτερη απόδειξη. Το ίδιο ακριβώς επιχειρεί,το ίδιο σύστημα συμφερόντων και τώρα,με σημαντικότατες όμως διαφορές. 1ον) Ο άνθρωπος που έχει επιλεγεί,για να διεμβολίσει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα,με όπλο την άρνηση και την δυσφήμιση, ελέγχεται για συμμετοχή του, στα σκάνδαλα της SIEMENS και του πόθεν έσχες και δεν εμπνέει,παρά τις προσπάθειες ,των οικείων Μ.Μ.Ε, καμία εμπιστοσύνη, στο εκλογικό σώμα του χώρου του.Κανείς από τους Ευρωπαίους ή τους Αμερικανούς ηγέτες ,δεν τον θεωρεί, “εν αναμονή και εν δυνάμει” ,πρωθυπουργό της Ελλάδος,παρά την προσπάθεια του να εμφανίζεται ως τέτοιος. 2ον)Τις πόρτες που χτύπησε,σε θεσμούς ,για να τους ξυπνήσει τον κίνδυνο ,μιας δήθεν “ανατροπής” του αστικού καθεστώτος,σε Ευρώπη , Αμερική και εσωτερικά τον πρόεδρο της Δημοκρατίας,τις βρήκε ερμητικά κλειστές. 3ον)Επανακαθόρισε ,λόγω επιπολαιότητας έναν χώρο συμφερόντων,που ένοιωθε πως είχε λήξει το ζήτημα εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία,με την επανατοποθέτηση των πολιτών,στην αρχική ταξική τους θέση. Οι πολίτες πλέον θα γνωρίζουν,από δω και πέρα,ότι έχουν απέναντί τους ένα σύστημα συμφερόντων,που είχαν ξεχάσει από πολλά χρόνια πριν,να πασχίζει μόνο για τα δικά του συμφέροντα και όχι των πολιτών.Αυτό κι αν είναι μεγάλο επίτευγμα του νέου αρχηγού. Όμως για τους πολίτες το ζητούμενο είναι άλλο. Θα μπορέσει ο Αλέξης Τσίπρας ,να διασφαλίσει τον χώρο του ,από τις όποιες μελλοντικές “επιχειρήσεις”των συμφερόντων ,να αλώσουν και να φθείρουν τα στελέχη του ,όπως έκαναν με το ΠΑΣΟΚ; Τώρα ,οι πολίτες απαντούν,στα όποια επιχειρήματα των συμφερόντων πως “τούτοι εδώ,ΔΕΝ ΚΛΈΒΟΥΝ”. Θα μπορέσουν ,να συνεχίσουν να το λένε αυτό και στο μέλλον; Μένει να το δούμε ,εάν θα συμβεί. Το πάθημα του ΠΑΣΟΚ, έγινε μάθημα στους πολίτες που μπορούν να το διακρίνουν.Ευχή όλων είναι, να μη ξαναζήσουμε, μια απ τα ίδια ,ποτέ ξανά. Πού όμως επιμένουν οι πολίτες να πιστεύουν ,στον Τσίπρα και γιατί; Εκτιμούν πως ο αγώνας που δίνει για την φθορά των πολιτών από τα Μνημόνια ,είναι σημαντικός, διαρκής και ειλικρινής. Κατάφερε μέσα σε 3 με 4 χρόνια,κάτι που θεωρητικά,έμοιαζε αδύνατον να συμβεί. Ένα κόμμα ,ο ΣΥΡΙΖΑ,που παρέπεμπε ,σε μια πανσπερμία φυλών,με τις “συνιστώσες” του,να το εμφανίζει σήμερα ,ως μια υποδειγματική αναβάθμιση,του κοινοβουλευτικού μας συστήματος. Απέβαλε,όλα εκείνα τα στοιχεία,που αποτελούσαν τροχοπέδη και ενοχλούσαν τους πολίτες.Ο Λαφαζάνης ,με την ατεκμηρίωτη “δραστική δραχμή”,είναι εκτός και μαζί του,όλοι εκείνοι,όσοι στήριζαν και προωθούσαν την άποψή του ,που δεν ήταν λίγοι. Η πρώην πρόεδρος της Βουλής , με την προκλητική συμπεριφορά,επίσης.Την ίδια στιγμή ,η Ν.Δ, άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα ασφυξίας,με τα βαρίδια του Άδωνη και του “τσεκουράτου” Βορίδη,μεταπίπτει σε ένα κόμμα που εμφανίζει ανησυχητικά ένα διαμορφούμενο “ακροδεξιό χαρακτήρα”, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των φιλικών Μ.Μ.Ε για την διατήρησή ζωντανής της σχέσης του με τον παραδοσιακό κεντροδεξιό χώρο.Στοιχεία που συνεκτιμώνται ως θετικά,υπέρ του Τσίπρα,μετά την έξοδο από τα Μνημόνια και την επιτυχή δοκιμασία στις αγορές.....