Έχουν πρόβλημα οι Έλληνες, απέναντι στα Μνημόνια.

Μετά την ψήφιση των Μνημονίων, η Ν.Δ βρέθηκε στην δύσκολη θέση να δικαιολογείται στους ψηφοφόρους της,για την επιλογή της ,να μειώσει ,σε συνεργασία με τους ξένους δανειστές της χώρας,το εισόδημα κάθε εργαζόμενου και συνταξιούχου πολίτη ,κατά 40-50% της ονομαστικής του αξίας.Το γεγονός είχε τις συνέπειές του άμεσα,με την απώλεια της διακυβέρνησης της χώρας,και την ταυτόχρονη πορεία αφανισμού του εταίρου της,του ΠΑΣΟΚ,στην συγκυβέρνηση. Στην συνέχεια,η σταθερή πρόσδεση της ,πίσω από την συλλογιστική Σόϊμπλε,που στην ουσία εξέφραζε τις θελήσεις των δανειστών και του Δ.Ν.Τ και μιας μερίδας της εγχώριας ελίτ, αποκάλυψε  ,τους υπαρξιακούς λόγους ,αυτής της συνειδητής συμπόρευσης , πέρα απ την λαθεμένη αρχική εκτίμηση των Πολιτών,περί αστοχίας και περιστασιακού λάθους,αφού η επιμονή παραμονής,στην συλλογιστική συρρίκνωσης του εισοδήματος των πολιτών,επενδύθηκε σταδιακά με ρηχά ιδεολογικά  ερείσματα, ξεπερνώντας τον αρχικό δισταγμό. Συνάμα,όμως οργανώθηκε μια προσπάθεια διαφυγής από τις ευθύνες των επιλογών της,χωρίς την αναγνώριση τους.Η προσπάθεια ,δηλαδή, να ξεφύγει από την δαμόκλειο σπάθη των πολιτών, με εξυπνακίστικο τρόπο αποφυγής της κουβέντας των λαθών,που θα οδηγούσε στην κατιούσα πορεία στο κόμμα,παρόμοια με αυτήν του ΠΑΣΟΚ. Η προσπάθεια αυτή ξεκίνησε,από την επομένη των τελευταίων εκλογών,με την ανάδειξη του νέου αρχηγού. Ύστερα από κινήσεις σημειολογίας,εμφανίστηκαν να παίρνουν τα ηνία στο κόμμα,ο Άδωνις και ο Μάκης Βορίδης,με τελευταίο τον κο Σαμαρά,που έπεισαν εαυτούς,αλλά και τους σχεδιαστές της πορείας περί τον αρχηγό του κόμματος , πως μπορούν με μια ακροδεξιά πρακτική και ρητορεία ,να πετύχουν, μια έντεχνη απορρόφηση των ψηφοφόρων της Χ.Α,  θεωρώντας τους,της γούνας τους μανίκι,όπως και λόγω Μητσοτάκη πατρός,να προσάψει και ψηφοφόρους του κέντρου,σε ένα παράξενο μείγμα, προκειμένου να καταγάγει η Ν.Δ ,νίκη στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές και όλα αυτά χωρίς να ερωτηθούν όπως πάντα οι πολίτες εάν συμφωνούν Είναι αλήθεια πως μεταπολεμικά και ιδιαίτερα,από την μεταπολίτευση, και εδώ, η ύπαρξη των ακροδεξιών "σταγονιδίων" πάντα έδινε θέση ,σε πολιτικά στασίδια,της νεοδημοκρατικής παράταξης . Αυτό δείχνει όμως ,μια περίεργη ιδιαιτερότητα ,σε σχέση με Ευρωπαίους ομοϊδεάτες της, όπου καμιά θέση ανάλογη δεν βρήκαν, στα φιλελεύθερα κόμματα της Ευρώπης. Μια διαπίστωση,βέβαια, που ξαφνιάζει, αν αναλογιστούμε,πως αυτό συνέβει μοναδικά στην Ελλάδα, που πόνεσαν πολύ οι πολίτες της, από την Γερμανική Ναζιστική θηριωδία ,εκτός και εάν ήταν κάποιος ή το παιδί του,που να ανήκει στην κατηγορία των δοσιλόγων ή μαυραγοριτών. Με τον τρόπο αυτόν παρουσιάζει,στους ψηφοφόρους της,ένα ψευτοδίλημμα,αξιοποιώντας ένα συναίσθημα που κυριαρχεί στην Ευρώπη στις μέρες μας.για τον φόβο επανόδου της ακροδεξιάς στο προσκήνιο; Και είναι ψευτοδίλημμα καθώς το πραγματικό ερώτημα που θα τεθεί από τους πολίτες, προς την Ν,Δ,στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές,είναι και ο μοναδικός λόγος που έχασε τις προηγούμενες:εκλογές που είναι η συμπεριφορά της απέναντι στα Μνημόνια,που τα απεδέχθει πλήρως και τα ενσωμάτωσε στην δική της πολιτική. Είναι σε θέση το κόμμα που οδήγησε τους Ελληνες στην αναξιοπρέπεια και την μιζέρια των Μνημονίων να τους βγάλει έξω από αυτά; Φυσικά και όχι, καθώς εάν ήταν μέσα στις προθέσεις της, δεν θα είχε δέσει τους πολίτες ,πίσω από τις απαιτήσεις των δανειστών, ως Κυβέρνηση που ήταν και εξακολουθεί να τους σέρνει,πίσω από αυτά.και ως αξιωματική αντιπολίτευση........