" Τα μίντια , δεν αντανακλούν την πραγματικότητα,την δημιουργούν."
Ο Χαβιέρ Θέρκας,είναι Ισπανός συγγραφέας που βρέθηκε στην Αθήνα ,για να παρουσιάσει το νέο του βιβλίο," Ο ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ". Αφορά την πραγματική ιστορία κάποιου Ισπανού,του Ενρίκ Μάρκο,που την περίοδο του Φρανκισμού ,συνεργάστηκε με το καθεστώς,αποδέχτηκε τις θεωρίες του Χίτλερ , και στην πορεία, επειδή δεν του βγήκε,το έπαιξε......αντιστασιακός. Για χρόνια πολλά,απασχόλησε την Ισπανική κοινωνία,δίνοντας συνεντεύξεις σε τηλεοράσεις και εφημερίδες,αποσπώντας μ΄αυτόν τον τρόπο την εκτίμησή της.
Όσπου ήρθε το 2005 και ο ιστορικός Μπενίτο Μπερμέχο αποκάλυψε την αλήθεια.Ο Ενρίκ Μάρκο ,όχι μόνο δεν ήταν αντιστασιακός,όχι μόνο δεν κρατήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης ούτε ώρα,αλλά ανήκε στο σώμα των εθελοντών του Φράνκο,που πήγε στην Γερμανία για να βοηθήσει το ναζιστικό καθεστώς.Κι αν έμεινε πίσω από τα κάγκελα της φυλακής ήταν γιατί απασχόλησε ,για ποινικούς λόγους την Γερμανική δικαιοσύνη.Σε πια χώρα;Σε μια χώρα, όπως η Ισπανία,όπως πολλές άλλες και ανάμεσά τους και η Ελλάδα, που υπέφεραν τα μέγιστα από τις συνέπειες του Γερμανικού ναζισμού.Το πρόβλημα με τον Χίτλερ,είναι η κατανόηση του λάθους του,που κατανόηση ,δεν σημαίνει και δικαιολόγησή του.Το πώς δηλαδή , αυτός ο τύπος ανθρώπου της διπλανής πόρτας,όπως είμαστε όλοι μας,μπόρεσε να ξεγελάσει την πλειοψηφία ,ενός λαού,του Γερμανικού,που θεωρείται πως διαθέτει έναν ανώτερο δείκτη ευφυίας και να τον πείσει,πως οι Γερμανοί είναι "Uber alles".Είναι ένα βιβλίο,που γεννά προβληματισμούς .Ο σημαντικότερος έχει να κάνει με την κατανόηση του λάθους και την παραδοχή του,που σημαίνει πως εάν δεν το κατανοήσουμε το λάθος,μέλλει να το ξαναζήσουμε ,με ενδεχόμενα διαφορετικούς όρους. Στην Ευρώπη κυρίως,έχει ανοίξει μια συζήτηση τα τελευταία χρόνια,που κάνει λόγο για μια ανασυγκρότηση,ένα είδος αναθάρρησης,του ναζισμού.Πόσο κάτι τέτοιο, είναι δυνατόν να συμβεί,στην πατρίδα μας; Είναι γεγονός ,πως υπάρχει ένα κόμμα στην Ελλάδα,που κλείνει το μάτι στον ναζισμό για ψηφοθηρικούς λόγους και είναι η βάση γι αυτήν την υπόθεση. Αποτελεί όμως μεγάλη πρόκληση, καθώς στην Ελλάδα,δεν υπάρχει χωριό, όπου στην πλατεία του,να μην υπάρχει μνημείο μνήμης, υπέρ των πεσόντων Ελλήνων, ενάντια στην λαίλαπα του Χιτλερικού ναζισμού. Πολλοί την ψηφοθηρία αυτού του είδους,στην χώρα,την θεωρούν θεμιτή διαδικασία,ενώ δεν είναι. Όταν η Ελλάδα αποτελεί ,ένα απέραντο νεκροταφείο πεσόντων,θυσία στο ναζισμό,άραγε μπορεί κάποιος να μιλά χωρίς ντροπή φανερά ή κρυφά ,μαζί του; Μπορεί οι Έλληνες να έθαψαν βαθιά όλες τις μνήμες ,προς χάριν της λήθης, τις βάρβαρες εκείνες εικόνες από την Γερμανική κατοχή,αλλά δεν ξέχασαν. Και δεν το ξέχασαν,επειδή δεν υπάρχει ούτε μια οικογένεια,στην Ελλάδα ,που να μην έχει υποστεί με τον οποιοδήποτε τρόπο, τις άθλιες συνέπειες ,αυτής της ισοπεδωτικής Χιτλερικής παρουσίας,μα κυρίως γιατί ένιωσαν τον θάνατο. Σαφώς και υπάρχει,ένα μικρό τμήμα της Ελληνικής κοινωνίας ,των επιγόνων ή, όσων ζουν από τους δοσίλογους και τους μαυραγορίτες,που δημιουργούν θόρυβο. Είναι όμως τόσο μικρό που δεν μπορεί να απειλήσει την εθνική μνήμη.Εκείνο που κρίνεται στις μέρες μας είναι κατά πόσο το ψέμα μπορεί να υπερκαλύψει την αλήθεια.Λέγεται πως όταν η αλήθεια είναι άβολη και πολύπλοκη,οι πολλοί προτιμούν το ψέμα.Λάθος μέγα.Το εάν ένα τμήμα, του κομματικού συντηρητικού κόσμου,αποφάσισε να ψηφίσει,εξ αιτίας των Μνημονίων από θυμό ,περισσότερο συντηρητικά,αναδεικνύοντας το μόρφωμα του ναζισμού,με εκλογικό ποσοστό που ξεπερνά το 10%, δεν σημαίνει πως έχει την δύναμη μιας νεκρανάστασης . Απλά ξύνει παλιές πληγές , γι΄αυτό σπεύδει να αποποιηθεί των συμβόλων και των ιδεολογικών καταβολών του ναζισμού,μήπως και ξεγελάσει τους πολίτες και το εμπιστευτούν ξανά. Η ημερομηνία λήξης της άχρωμης παρουσίας του,θα είναι μετά την λήξη των συνεπειών των Μνημονίων ,με αφετηρία της πτώσης του,τις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές,επειδή ο κόσμος έχει μάθει για τις μεθόδους του να κρύβεται......με προκλήσεις μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.Ένα άλλο θέμα που θέτει το βιβλίο του Χαβιέρ Θέρκας είναι ο ρόλος των μίντια,καθώς πιστεύει,πως αυτά δεν αντανακλούν την επικρατούσα πραγματικότητα,αλλά δημιουργούν ,μια νέα εικονική.Μπορεί αυτό να συμβαίνει αλλού,δεν ισχύει όμως στην Ελλάδα.Επιχειρήθηκε κι εδώ η δημιουργία μιας εικονικής πραγματικότητας,με την αρχή της επιβολής των Μνημονίων,από το τηλεοπτικό Κανάλι MEGA,που αν και ήταν το πρώτο κανάλι σε τηλεθέαση, οδηγήθηκε από τους πολίτες σε οριστικό λουκέτο.Το ίδιο συνέβη με τον ΔΟΛ (Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη), που για τον ίδιο λόγο οδηγήθηκε σε οριστικό κλείσιμο ,για να αγοραστούν αμφότερα από των εφοπλιστή Μαρινάκη,μειώνοντας όμως την κυκλοφορία των ιστορικών ΝΕΩΝ και του ΒΗΜΑΤΟΣ,στο ελάχιστο. Από καταβολής της δημοκρατίας στην Ελλάδα,τα Μίντια,δεν ήταν ποτέ μαζί της, ούτε τα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ,ούτε τώρα. Επειδή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο,ήταν μαζί με τα συμφέροντα που στρατεύονται και όχι με την πλειοψηφία των Ελλήνων.Μόνο γι΄αυτό. Όταν βλέπεις τηλεοπτικό κανάλι,να μετατρέπεται σε όργανο που υπαγορεύει συντηρητική πολιτική για το κόμμα που το εκφράζει από άποψη συμφερόντων,τότε αντιλαμβάνεσαι πως πάει περίπατο η αντικειμενικότητα στα μίντια. Εξοφλούν γραμμάτια,ήπιας χειραγώγησης του πολίτη και επενδύουν στην επόμενη μέρα. Γιατί; Επειδή πιστεύουν πως μπορούν να δημιουργήσουν μια "νέα" εικονική πραγματικότητα ,που δεν υπάρχει. Σφάλλουν όπως πάντα και θα αποδειχτεί στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές,όποτε κι αν αυτές γίνουν.Ο Φασισμός και ο Ναζισμός είναι έννοιες ξένες με την ψυχοσύνθεση του Έλληνα πολίτη και δεν έχουν κανένα μέλλον στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου