Η Επιβολή των Μνημονίων, που άλλαξαν την Ελλάδα.......

"Όσοι πιστεύουν ,πως οι οποιεσδήποτε αλλαγές,συντελούνται με την συμμετοχή της πλειοψηφίας των Μ.Μ.Ε, πλανώνται,πλάνην οικτράν ,αφού πάντα αυτά απουσίαζαν"

Γνωρίσαμε όλοι, την Ελλάδα της πλαστής ευμάρειας,που σε καιρούς των "παχέων αγελάδων",όπως τις λέγανε κάποιοι,βοηθούσης και της τηλεοράσεως , προσπαθούσαν να δημιουργήσουν πολίτες ,που λίγο νοιάζονταν για την επιβίωση της.... κατσίκας του γείτονα.Επειδή έτσι ,το επιθυμούσαν οι ιδιοκτήτες τους. Έπρεπε να έρθουν,τα Μνημόνια και να επιβληθούν ετσιθελικά,για να μετατρέψουν νομοταγείς και ευυπόληπτους πολίτες σε ανήμπορους πένητες ,για να το καταλάβουμε όλοι μας. Πολίτες που έψαχναν στους κάδους των απορριμάτων,μπας και βρουν κάτι να φάνε,που θα χορτάσει την πείνα τους.Εικόνες που δεν θα ήθελε να θυμάται κανείς μας,όπως και εκείνοι που προσπαθούν να μας πείσουν  τώρα.....πως ήταν στην φαντασία μας και δεν τα ζήσαμε.Επειδή όμως "ουδέν καλόν αμιγές κακού" συνειδητοποίησαν οι πολίτες, με το πέρασμα του χρόνου,όχι πως "μαζί τα φάγαμε"καθώς αυτό είναι προνόμιο άλλων,αλλά πως η μοίρα των ΜΗ εχόντων είναι κοινή.Ζητήματα που ήταν βαθιά κρυμμένα στο θυμικό ,απελευθερώθηκαν,όπως είναι η αλληλεγγύη που κράτησε όρθια την Ελλάδα,στα δύσκολα χρόνια.Το νοιώσαμε ,μετά τα όσα κακά διαπιστώσαμε πως συνέβησαν με την καταστροφή στον οικισμό Μάτι,από την φωτιά.Από ολόκληρη την Ελλάδα,ξεχύθηκαν καραβάνια,νέων ανθρώπων, να προσφέρουν εθελοντικά ,στην καμμένη περιοχή,αλλά και με βοήθεια από επιχειρήσεις που έστειλαν τα προϊόντα τους για να καλύψουν τις πρώτες βιοποριστικές ανάγκες των πληγέντων. Εν ριπή οφθαλμού,στήθηκαν επιμελημένα εστιατόρια,που έστειλαν τις μερίδες φαγητού,έως και στους ανήμπορους με μηχανάκια και όλα αυτά με την απουσία της πλειοψηφίας των μέσων ενημέρωσης,που για άλλα πράγματα,όπως η σπορά πανικού και φόβου,έδειξαν ενδιαφέρον,να προβάλλουν.Το είδαμε και σε άλλες περιπτώσεις,όταν αυτά τα καραβάνια ελπίδας,μοίραζαν σακούλες με τρόφιμα, τα πρώτα χρόνια των Μνημονίων, στους μη έχοντας. Με το αναπτυσσόμενο κίνημα στην Ελλάδα ..."σε αναμονή".Ένα κίνημα που ξεκίνησε από ένα .....καφέ "σε αναμονή", για να επεκταθεί γρήγορα σε πλήθος επιχειρήσεων,από το σάντουιτς,την καθημερινή μερίδα φαγητού,έως και το 1λίτρο βενζίνη stand by για τον εποχούμενο που δεν είχε, επιχειρήσεις με τον διακριτικό σήμα "σε αναμονή" στην πόρτα τους. Αυτό οδήγησε τον καθηγητή Πανεπιστημίου του Νιού Κάστλ,της Αγγλίας,τον κο Βασίλη Βλαχοκυριάκο, να δημιουργήσει την αφιλοκερδή εφαρμογή "σε αναμονή GO" που επιτρέπει στους χρήστες,να βρίσκουν με ευκολία τα καταστήματα που προσφέρουν και τα βαθμολογούν.Το διαδίκτυο γέμισε με σάϊτς προσφοράς ειδών από πολίτες, προς δωρεάν χρήση από ανθρώπους που τα είχαν ανάγκη. Το σημαντικότερο όμως είναι η διεργασία σε βάθος,που συντελέστηκε στο υποσυνείδητο των πολιτών και αφορά την έννοια του "δεν έχω".Είναι γεγονός ,πως τα προηγούμενα χρόνια,ήταν απαγορευτικό για τον καθένα μας,να αποδεχτεί την έννοια αυτή. Θεωρούσαμε ντροπή ,όχι μόνο να πούμε ,αλλά και να νοιώσουμε οι ίδιοι,πως δεν έχουμε ,βρε αδερφέ. Ένα άλλο στοιχείο,που ζήσαμε ,τα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων,είναι η συμμετοχή στα κοινά ,νέων ανθρώπων ,έξω από κόμματα. Με πολίτες που δεν συνθηματολογούν και δεν κομπορρημονούν για όπου συμμετέχουν. Ζήσαμε αθόρυβα την δημιουργία των Κοινωνικών Παντοπωλείων και των Κοινωνικών Φαρμακείων,που στήριξαν ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού και των προσφύγων.Ζούμε την απουσία της πλειοψηφίας των Μ.Μ.Ε, αφού οι ιδιοκτήτες τους, καμιά σχέση δεν έχουν με την πλευρά των ΜΗ εχόντων,που όπως είναι φυσικό δεν παίζουν και δεν στηρίζουν στα τηλεοπτικά τους κανάλια και τις εφημερίδες τους.                        Κλείνω με κάτι άσχετο ,όμως πολύ ενδιαφέρον.Παρακολούθησα προχτές την αξιόλογη εκπομπή του τηλεοπτικού ALFA,σε επανάληψη, με καλεσμένη την Φιλελληνίδα Αμερικανίδα Πανεπιστημιακό Ιστορίας,κα Κάθριν Φλέμιγκ. ( https://www.youtube.com/watch?time_continue=197&v=G8hONWF4Rw0 )                                 Μου έκαναν εντύπωση,οι λόγοι,που αγάπησε την Ελλάδα και ιδιαίτερα την Κρήτη,από την πρώτη στιγμή ,που βρέθηκε εκεί." Τα χρώματα και η μυρωδιά της θάλασσας και του χώρου της Κρήτης" είπε, στοιχεία που δεν έχω δει να προβάλλουν,οι διαφημίσεις της Τουριστικής Ελλάδος.Όταν οι φίλοι Ξένοι,επισκέπτονται την Ελλάδα,δεν το κάνουν μόνο για την πολυτέλεια,που βρίσκουν στα ξενοδοχεία μας ή για τις όμορφες παραλίες στα Ελληνικά Νησιά με το καλό φαγητό,αλλά για τα στοιχεία εκείνα που πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρην οφθαλμού,που δεν έχουν να κάνουν ούτε με bugets,ούτε με τίποτα υλικά συνακόλουθα,αλλά με αισθαντικά  αυθεντικά στοιχεία,που βγαίνουν μέσα από την ψυχή και την ποιότητα των ανθρώπων που ζουν σ αυτόν εδώ τον τόπο.