Ελλάδα: Ένα οικοδόμημα..... με αδυναμίες,δόμησης

" Οι ΑΛΗΘΕΙΕΣ, όσο και αν πονάνε,πρέπει να λέγονται.”

Τα τελευταία 70 χρόνια,μετά το τέλος της Ναζιστικής Γερμανικής κατοχής,δομήθηκε η νέα Ελλάδα,πάνω στα ερείπια που άφησε αυτή η καταστροφή,με το πέρασμά της. Δεν ξέρω πως την αξιολογεί αυτή τη νέα Ελλάδα ο καθένας μας, καθώς , είναι θέμα οπτικής γωνίας από την οποία βλέπει τα πράγματα. Ωστόσο είναι κοινή η πεποίθηση,όποια αξιολόγηση και αν γίνει, πως η νέα Ελλάδα που οικοδομήθηκε ,παρουσιάζει αδυναμίες και μεγάλα κενά, που αφέθηκαν έτσι, κατά την δόμησή της. Σε όλη την Ελληνική επικράτεια,όπου υπάρχει ανθρώπινη δραστηριότητα, παρατηρούνται ελλείψεις στην οργάνωση και την λειτουργία της Πολιτείας που αναγκάζουν τον Πολίτη, να κουνά το κεφάλι του ,με απογοήτευση, για το προϊόν και την ποιότητα κατασκευής, αυτού του οικοδομήματος. Δημιουργήθηκε,μια Ελλάδα των θαυμάτων. Μια Ελλάδα που όσο κι αν ακούγεται παράξενο ,απουσιάζει το ΑΥΤΟΝΌΗΤΟ ,αυτό της ορθής κατασκευής,που είναι το ζητούμενο, σήμερα. Και δεν ξέρω ειλικρινά,εάν αυτό συνέβη από τύχη,ή ήταν αποτέλεσμα κάποιας επιτηδευμένης σκοπιμότητας. Επειδή όμως σ΄αυτήν τη ζωή ,τίποτα, δεν γίνεται από μόνο του ,ούτε από τύχη ,το οικοδόμημα της νέας Ελλάδας,χρεώνεται στους “εργολάβους” που ανέλαβαν ,το χτίσιμό της. Είναι μάλιστα τόσης έκτασης η ανακατωσούρα που νοιώθουμε ,από τη συχνότητα που συναντάμε τις κακοτεχνίες αυτές,που δεν είναι υπερβολή ,να πιστεύουμε κάποια στιγμή,πως..... δεν μπορεί,για να συμβαίνουν όλα αυτά , κάπου θα φταίμε κι εμείς , μέσα σε όλη αυτήν την τραγικότητα. Βλέπεις τις ενοχές μας πάντα τις είχαμε,πρόχειρες,στο τσεπάκι μας.
Δεν μπορεί,για παράδειγμα,να επικρατεί για 27 χρόνια, μια κυβερνητική ανυπαρξία, όπως αυτή με τις τηλεοπτικές άδειες,που προέκυψε όπως δείχνουν τα πράγματα,σαν αποτέλεσμα μιας επιλεγμένης πολιτικής αυθαιρεσίας και να υπάρχει έστω, και ένας πολίτης που να διαφωνεί με την ανάγκη να μπει τάξη, σ αυτήν την εκκρεμή ανομία,από ένα πολιτικό σύνολο, που σαν Κυβέρνηση,έμαθε να αυθαιρετεί, την ίδια στιγμή που απαιτούσε, πειθαρχία στις αποφάσεις του, από όλους τους πολίτες . Εάν τώρα,διατυπώνεται, μια άλλη λογική σήμερα ,αποδοχής της ανομίας,ως ορθής πολιτικής διαδικασίας , αυτή η λογική ,εντάσσεται στην ερμηνεία που δίνεται, από εκείνους , που άσκησαν εξουσία και που ένιωσαν την αυθαιρεσία,ως υπέρτατη αρχή τους,πως η Ελλάδα αποτελούσε ένα ξέφραγο αμπέλι δικό τους, για να καλύπτει τις ανάγκες τους, που έτσι τη δόμησαν ,μεταπολεμικά, επειδή έτσι την ήθελαν. Όμως ο πολίτης πάντα απουσιάζει,από την λήψη τέτοιων αποφάσεων, για να του μεταβιβάσουμε ευθύνη,σ΄αυτές.Ιδιαίτερα προβληματίζει,όμως ,μια διακυβέρνηση,όταν συστηματικά παραβιάζει την έννοια,του αυτονόητου,προσβάλλοντας την νοημοσύνη του πολίτη, από το πιο μικρό και ασήμαντο, έως το πιο μεγάλο .Ένα αποτυχημένο μοντέλο ανάπτυξης,που χρειάστηκε ,να περάσουν 70 χρόνια,να οδηγηθούμε ,στον πάτο του βαρελιού,εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης ,για να το διαπιστώσουμε.Δεν θα αρκούσαν πολλά παραδείγματα για να κατανοήσουμε την έννοια του παράλογου,που κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν, πως αυτό το παράλογο είναι .....λογικό και τυχαίο και όχι Κυβερνητική τους επιλογή ,που ανδρώθηκε χωρίς αρχές και κανόνες και που το ζήσαμε , τα προηγούμενα χρόνια και μάλιστα απειλεί,αυτό το σύστημα διακυβέρνησης να επανέλθει ,για να συνεχίσει το πάσχον, έργο του.