Επειδή Παγκοσμίως, η βλακεία είναι ανίκητη, κάποιοι συμπολίτες μας, θεωρούν πως μπορούν να την διαχειρίζονται σε βάρος των υπολοίπων , με την υστερόβουλη σκέψη,πως μπορούν να το κάνουν,περνώντας οι πραγματικές τους προθέσεις,απαρατήρητες.Ενδύονται τον μανδύα του πατρωτισμού ,πουλώντας μας χαρακτήρα εθνοσωτήρα,που νοιάζονται και καλά, για την καθαρότητα της φυλής μας, περισσότερο αυτοί,από όλους εμάς ,τους υπόλοιπους.Ο λόγος,έχει σχέση με τους Σύριους πρόσφυγες,που πέρα από τα όποια προβλήματα επιβίωσης στην καθημερινότητά τους,σε ορισμένες περιοχές,αντιμετωπίζουν, πρόσθετο πρόβλημα ,στο στοιχειώδες και αναφέρετο δικαίωμα ενός ανθρώπου,που είναι η δυνατότητα πρόσβασης στην γνώση,όπως αυτή που παρέχεται στο σχολείο. Συνέβη τους προηγούμενους μήνες, με κάποιους "ανησυχούντες πατριώτες"συμπολίτες μας, στο Ωραιόκαστρο της Θεσσαλονίκης, που επέμεναν να επηρεάζουν αρνητικά και άλλους με τις ξενοφοβικές τους απόψεις,ώστε να μην δέχονται στο σχολείο της περιοχής,τα παιδιά των Σύριων μεταναστών. Αυτή η "ανησυχία"τους, μας γυρίζει,χρόνια πίσω,σε σχέση με το πώς κάποιοι χαρακτηρίστηκαν “πατριώτες” στα χρόνια της Ναζιστικής κατοχής ,από την Χιτλερική Γερμανία,τότε,που πόνεσε η Ελλάδα πολύ και που πονάει ακόμη,από τους εφιάλτες της .Τότε που κάποιοι φρόντισαν να βαφτίσουν ,τους πάσης φύσεως και μορφής στυλοβάτες του φασιστικού καθεστώτος.......δοσίλογους,μαυραγορήτες και λοιπούς ,συνεργάτες του δυνάστη ΓΕΡΜΑΝΟΎ ΦΑΣΊΣΤΑ κατακτητή, ως...... "Εθνικόφρονες ή Εθνικιστές πατριώτες" τρομάρα τους,επιβεβαιώνοντας μοναδικά την ρήση του Σάμουελ Τζόνσον,πως" το τελευταίο καταφύγιο κάθε καθάρματος είναι η ένδυση του ρούχου,του πατριωτισμού”.
Να θυμίσουμε λοιπόν,πως σε παρόμοιες στιγμές, αιώνες αρκετούς πίσω,όταν και τότε τα χρόνια ,τα σκέπαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκαλβιά,από μια άλλη επάρατη κατοχή, όπως υπήρξε η Ρωμαϊκή κατάκτηση,για την Ελλάδα και τους Έλληνες,πως ο τελευταίος , "Ελληνας" στην συνείδηση,διευθυντής της Ακαδημίας Πλάτωνος,που αντιστάθηκε στο οριστικό κλείσιμο της σχολής,το 529 από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Ιουστινιανό ,ήταν ο Δαμάσκιος που ήταν Έλληνας της διασποράς ,που γεννήθηκε όμως στην Δαμασκό της Συρίας.Ο Ελληνιστής Φιλόσοφος Λιβάνιος επί Βυζαντίου και δάσκαλος του Μ.Θεοδόσιου και του Ιουλιανού σεβαστός και αποδεκτός φίλος του Μεγάλου Βασιλείου,της Ορθοδοξίας,επίσης ,γεννήθηκε στον τότε Λίβανο. Έλληνες που γεννήθηκαν στην Συρία ήταν επίσης ο έταιρος των Τριών Ιεραρχών της Ορθοδοξίας,ό Ιωάννης ο Χρυσόστομος ,όπως και ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός και άλλοι όπου "ούκ εστίν αριθμός" από την πλευρά των Ελληνιστών και των Ορθοδόξων. Οφείλουν επίσης, να αντιληφθούν,οι ανησυχούντες “πατριώτες" φίλοι μας,πως δεν εξισλαμιστήκαμε ,τα χρόνια της Τουρκικής κτηνωδίας που διήρκησε 4 αιώνες,και θα εξισλαμιστούμε τώρα ; Επομένως ,πέρα από το ανθρωπιστικό μας καθήκον που είναι σύμφυτο με την Ελληνικότητά μας,μια άλλη παράμετρος που ζητά την αποδοχή μιας διαφορετικής μεταχείρισης,έχει σχέση με τους πολίτες της φίλης χώρας Συρίας,που ζουν στιγμές δράματος,όπως εκείνες που ζήσανε οι παπούδες μας και οι γονείς μας, μετά την μικρασιατική καταστροφή του 22ο,στιγμές, που περικλείει, κάθε προσφυγιά ,έτσι κι αλλοιώς. Την Ιστορική αλήθεια,επομένως είναι καλό ,όχι μόνο να την γνωρίζουμε,αλλά και να την λέμε σωστά όταν πρέπει και όχι λάθος επειδή κάποιους τους βολεύει να την λένε έτσι....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου