Η μεγάλη αλήθεια,που δεν λέγεται,επειδή δεν συμφέρει : Γιατί στην Ελλάδα,οι δημοσκοπήσεις πέφτουν, σχεδόν πάντα, έξω;

Η Ελλάδα αποτελεί για τον Γερμανικό παράγοντα,ένα μεγάλο γρίφο. Το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιανουάριου 2015, αποτέλεσε γι αυτούς, ένα μεγάλο ζητούμενο.Το πως δηλαδή,μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες, φόβου και εκβιασμών,επικράτησαν εκλογικά ,οι αντιμνημονιακές δυνάμεις, οι οποίες αποτέλεσαν από τότε, έως την 7η Ιουλίου 2019, την Κυβέρνηση στην Ελλάδα, είτε μας αρέσει αυτό είτε όχι.Κανείς βέβαια δεν μιλά για το ποσοστό ΑΠΟΧΉΣ,γύρο στο 40% των εγγεγραμμένων εκλογέων,ρεκόρ μεταπολεμικά, που προτίμησαν ωστόσο τα “μπάνια του λαού” και ΔΕΝ ψήφισαν,που όμως καμία εταιρεία δημοσκοπήσεων,δεν μπήκε στον κόπο να ερμηνεύσει.Η αλήθεια είναι,για να το πάμε και κάπως διαφορετικά,πως, πάντα η Ελλάδα αποτελούσε,γρίφο,γι αυτούς,από την αρχαιότητα ακόμη. Σε σημείο,που δεν έχουν καταλήξει ακόμη οι ειδικοί τους,για το πώς μπόρεσε τότε,η μικρή αυτή χώρα,να αναπτύξει, έναν σεβαστό πολιτισμό,που υποκλίνονται και αποδέχονται ως βάση του σημερινού , επειδή τους φοβίζει να παραδεχτούν,έστω και μία φορά, πως είχαν ΜΥΑΛΌ, εκείνοι οι άνθρωποι. Έτσι επινοούν , ανακαλύπτουν και καταγράφουν,πως δήθεν φταίει το καλό κλίμα,στην Ελλάδα και διάφορα άλλα φαιδρά, και όχι η ουσία του πράγματος.Λογικές του τύπου “ποτέ οι Έλληνες δεν μέτρησαν,τους αντιπάλους τους ,πριν από μία μάχη” δεν τις κατανοούν, ούτε μπήκαν ποτέ στον κόπο για να τις εξηγήσουν. Δικαίωμά τους,θα μου πείτε. Εξ αιτίας όμως της ερμηνείας αυτής ,ως συνέχειας των προγόνων τους, μας προέκυψε,η ενιαία Εθνική αντίσταση των Ελλήνων,που στις συνθήκες,της σκληρής Γερμανικής Κατοχής και ανεξάρτητα από τα γυαλιά που φοράει καθένας για να την βλέπει, δημιούργησε μέσα στην καρδιά ,της τότε πανίσχυρης Γερμανικής πολεμικής μηχανής,ένα ελεύθερο κομμάτι Ελλάδας,που την αντιπάλεψε,την καθυστέρησε για να την οδηγήσει σε ταπεινωτική ήττα ,στις Ρωσικές στέπες, κάτι που δεν ξέχασαν βέβαια,ποτέ τους.Πουθενά όπου και να ψάξουμε ,στις χώρες που συμμετείχαν στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο δεν θα βρούμε, κάτι ανάλογο.Αυτό ήταν το στοιχείο που ανάγκασε τον Τσώρτσιλ να πει τότε ,πως “στο εξής θα λέμε, πως οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες ”. Επανερχόμενος λοιπόν,στον θεσμός των δημοσκοπήσεων ,να πούμε ότι ήταν “φυτευτός” και μας ήρθε μίαν ωραία πρωϊα ,από την αλλοδαπή. Έλα μου όμως, που αυτός ο θεσμός,παρά την γκλαμουριά που ενδύθηκε και περιφέρει,στις γειτονιές, ανά την Ελλάδα,αποτελεί κάτι το ξεπερασμένο ! Γιατί; Επειδή υπάρχουν τα Καφενεία ,φίλοι μου. Οι χώροι εκείνοι,που οι παλαιότεροι γνωρίζουν,πως αποτελούσαν από το παρελθόν ,τους περισσότερο κοινωνικά ανεπτυγμένους χώρους συνάθροισης. Εκεί μάζευαν τους πολίτες ,οι πολιτευτές παλαιότερα ,τάζοντας τους ,λαγούς με πετραχήλια, προκειμένου να τους ψηφίσουν. Και μπορεί τώρα, “ο νέος να είναι ωραίος,όμως ο παλιός είναι αλλιώς”.Για όσους λοιπόν ξεχνάνε, τα Καφενεία,ίσως με διαφορετική αισθητική, προσαρμοσμένη στο σήμερα,υπάρχουν και λειτουργούν ακόμη. Πως όμως οι νέοι πολιτευτές,παιδιά του σωλήνα οι περισσότεροι,με τις σπουδές τους στα διάφορα Yale ή Harvard του εξωτερικού και με ντοκτορά συνήθως στην οικονομία, αυτήν την γνώση των σπουδαγμένων που βύθισε την Ελλάδα στην χρεοκοπία.....πως να κατανοήσουν και να πάρουν τα πόδια τους,να περάσουν .........απ΄τα Καφενεία,που μυρίζουν μπασκλασαρία και που καμιά σχέση δεν έχουν με τα δερματόδετα σαλόνια των πολιτικών τους Γραφείων; Πώς,αδέρφια; Υπήρξε ένας εξαίρετος δημοσιογράφος,που δεν ζει πια ,που έγραφε το πάλαι ποτέ,στο τότε έγκριτο “Βήμα”, ο Χάρης Μπουσμπουρέλης,που πάντα ξεκινούσε την αρθρογραφία του ως εξής: “Στους ,ανά την επικράτειαν Καφενέδες........., συζητούν αυτό ,εκείνο ή το άλλο. Το να σε παίρνουν σήμερα στο τηλέφωνο όπως συνηθίζουν ,οι εταιρείες δημοσκοπήσεων και να σε ρωτούν ,αυτά που εκείνες θέλουν, για να τα μαγειρεύουν όπως τις βολεύει , γίνεται αντιληπτό από τους πολίτες,πως το κάνουν αποκλειστικά για το δικό τους κέρδος και όχι προς όφελος των πολιτών.Οπότε δεν απαντούν ποτέ με ειλικρίνεια. Υπάρχει και ο φόβος ενός ιδιότυπου φακελώματος,που δεν το κάνουν.Γιατί πού ξέρεις; Το έζησαν οι Έλληνες το φακέλωμα,μια όχι και τόσο μακρινή εποχή που τους πόνεσε,πέρα από το ότι ,κάποιοι,την θυμήθηκαν επιστημονικά τώρα, εκείνη την εποχή,για να στρογγυλέψουν τις άβολες γωνίες και να τις ωραιοποιήσουν. Στα Καφενεία λοιπόν της επικράτειας είναι το ζουμί,εκεί που δεν πουλάνε χαριτωμενιές και που όταν γουρλώνεις τα μάτια σου λεν στα ίσια...... γκουρλομάτη, είναι εκεί που συζητάνε οι πολίτες και αποφασίζουν ,τι είναι σωστό και τι δεν είναι και όχι στα τηλέφωνα που βγάζουν πρώτα κόμματα.......και πρωθυπουργούς στο φτερό; Ο απαξιωμένος θεσμός αυτών των δημοσκοπήσεων χρησιμοποιήθηκε και στο δημοψήφισμα του καλοκαιριού του 2015, όταν έδιναν ,στήθος με στήθος μάχη του Ναι με το Όχι,με τάσεις μάλιστα ανόδου ,υπέρ του Ναι, όπως μας έλεγαν,όπου όμως το τελικό αποτέλεσμα υπήρξε το συντριπτικό 68,2% ,υπέρ του Όχι. Αυτό σημαίνει πως οι δημοσκοπήσεις αυτού του είδους,ποτέ, δεν δικαιώθηκαν στην Ελλάδα. Έτσι ,όσες εταιρείες ,συνεχίζουν ,μη σεβόμενες τον εαυτό τους, να βγάζουν αποτελέσματα γνώμης,κάνουν όσους γνωρίζουν την Ελληνική πραγματικότητα ,να γελούν μέχρι κοιλιοκράτειας,ενώ αφήνουν τον “άλλον” να πιστεύει πως φταίει ο Καραμανλής ή ο Παυλόπουλος,που δεν βάζουν πλάτη για να “ρίξουν” ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΙΣ ......ΔΗΜΟΣΚΟΠΉΣΕΙΣ τον Τσίπρα .Στα Καφενεία λοιπόν,λεβέντες ,εάν έχετε να κότσια να περάσετε ,έστω και μια βόλτα, έξω από εκεί να σας δουν.....και που θα δούμε όλοι μας. Καθώς όταν την παραμονή των εκλογών σου λεν τα γκάλοπ,ΠΩΣ Η ΔΙΑΦΟΡΆ ΤΟΥ α΄κόμματος από το β΄κόμμα είναι 18 πόντοι και τελικά η πραγματική διαφορά που έβγαλε η κάλπη ήταν μόλις 6,5 πόντοι,τότε τι ήταν; Δεν είναι αυτό που ισχυριζόμαστε,πως “στην Ελλάδα,οι δημοσκοπήσεις πέφτουν,σχεδόν πάντα, έξω;”